EPITAFIA PRZY OŁTARZU UKRZYŻOWANIA

Na ścianie północnej (lewej) prezbiterium, tuż przy ołtarzu Ukrzyżowania Chrystusa widzimy epitafia, w kolejności od lewej:
1. Nagrobek barokowy ks. infułata Dominika Lochmana (+ 1742) — z czarnego marmuru, z portretem zmarłego na blasze (+ 1742), projektu Franciszka Placidiego. W dolnej części jest tarcza z herbem Śreniawa. Fundatorem był następca ks. infułata Dominika Lochmana — ks. infułat Jacek Łopacki. Poniżej, w cokół nagrobka wmontowano epitafia: archiprezbitera Hieronima Powodowskiego, kanonika gnieźnieńskiego i krakowskiego (+ 1613), z herbem Łodzia (fundowane przez Tomasza Oborskiego, bpa laodyckiego i sufragana krakowskiego) i archiprezbitera Krzysztofa Trzcińskiego (+ 1640), z herbem Sulima.
2. Epitafium renesansowe ks. archiprezbitera Tomasza Pszonki (+ 1563), kanonika sandomierskiego i sekretarza królewskiego. Kamienne, częściowo z marmuru: w medalionie płaskorzeźbione profilowe popiersie zmarłego zwieńczone tarczą z herbem Trąby.
3. Epitafium barokowe Justusa (+ 1654) i Mikołaja (+ 1678) Słowikowskich — archiprezbiterów kościoła Mariackiego, kanoników krakowskich i sekretarzy królewskich. Podwójne epitafium, w uszatym obramieniu z portretami zmarłych na blasze.
4. Epitafium barokowe ks. archiprezbitera Hieronima Alantsee (+ 1614). Zasłonięte ołtarzem Ukrzyżowania, nieco widoczne z drugiej strony prezbiterium. Wykonane z różowego marmuru, ujęte w architektoniczne obramienie: nad tablicą czterodzielny kartusz herbowy zwieńczony infułą z herbami: Prawdzic, Półkozic, Alant (Glaubicz, czyli Głowacz) i Ostoja.